บทที่ 17

ฉันหายใจไม่ออกขณะมองดวงตาของเจสันที่ทอประกายความโลภอย่างไม่ปิดบัง สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่กระเป๋าเอกสารซึ่งเปิดอ้าและเต็มไปด้วยเงินสด หัวใจของฉันเต้นระรัวอยู่ในอกราวกับพยายามจะหนีจากความเจ็บปวดที่กำลังจะมาถึง

แบรดยืนอยู่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว เฝ้ามองเจสันด้วยความอดทนเยือกเย็นของนักล่าที่รู้ว่าเหยื่อข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ