บทที่ 228

ทันทีที่เราก้าวเข้าไปในห้องนั่งเล่นอันหรูหราของครอบครัวแฮมิลตัน ฉันก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่โอบล้อมเราทันที ความแตกต่างจากอากาศหนาวเหน็บข้างนอกนั้นเกือบจะท่วมท้น และฉันก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างโล่งอก

“โอ้โห” ฉันพึมพำขณะถอดถุงมือ “รู้สึกดีจังเลยค่ะ”

คุณนายแฮมิลตันยิ้มอย่างภาคภูมิใจพลางผายมือให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ