บทที่ 62

ทันใดนั้น น้ำเสียงของเขาก็เย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง “จะเตือนอะไรให้จำไว้อย่างนะ ถ้าเธอคิดจะหักหลังฉันในขณะที่กำลังอุ้มท้องลูกของฉันอยู่ล่ะก็ จำเอาไว้ว่าฉันจะปล่อยให้แม่บุญธรรมของเธอมีชีวิตอยู่... หรือจะปล่อยให้ตายก็ได้”

คำขู่นั้นฟาดใส่ฉันราวกับถูกตบหน้า ฉันรู้สึกเลือดในกายหายไปจากใบหน้าขณะจ้องมองเขาอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ