บทที่ 284 มาอยู่ด้วยกันสักครู่แล้วแต่งงานกันเถอะ

ฝนข้างนอกยังคงตกไม่หยุด

ในห้องนอนเล็กๆ เตียงส่งเสียงลั่นเอี๊ยดอ๊าด ผสมกับเสียงหายใจหนักๆ ของเฮนรี่และเสียงครางเบาๆ ของเกรซ ใครก็ตามที่ได้ยินคงจะหน้าแดงและหัวใจเต้นรัว

ท่ามกลางห้วงอารมณ์ เกรซเอื้อมมือไปแตะใบหน้าหล่อเหลาของเฮนรี่อย่างอ่อนโยน

เธอไว้ใจเฮนรี่ ข้อมูลที่เขาให้เธอนั้นเชื่อถือได้ เธอไม่ได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ