บทที่ 6 บทที่ 5 อยากชิม

หลังจากส่งแคทเธอรีนเสร็จ กนกรดายืนมองตามเพื่อนรักอยู่ชั่วครู่ รถสปอร์ตคันหรูสีดำเงาก็ขับมาจากไหนไม่รู้มาจอดข้างๆหญิงสาวตามมาเสียงทุ้มมีเสน่ห์

"ขึ้นรถ" เสียงทุ้มของควินตันเอ่ยขึ้น

"ค่ะ" กนกรดาตอบสั้นๆ

ควินตันเปิดกระจกลงแล้วเอ่ยกับร่างบางด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ รดาเดินขึ้นรถไม่พูดอะไรต่อ รถสปอร์ตคันหรูก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากผับของควินตันทันที

"ให้ส่งที่ไหน" ขับมาได้ชั่วครู่ควินตันก็เอ่ยถามรดา แต่สายตายังคงจับจ้องไปที่ถนนข้างหน้า

"ส่งที่ร้าน RADA CAFE ค่ะ อยู่แถวหน้ามหาลัยค่ะ" รดาตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา การที่เธอมากับควินตันแบบนี้มันทำให้เธออึดอัดและทำตัวไม่ถูก ชายหนุ่มที่อาสามาส่งเธอช่างเป็นคนที่คาดเดายากเหลือเกิน

"ร้านเธอหรอ" ควินตันเอ่ยถามเสียงเรียบ

"อ้อ ใช่ค่ะ" รดาตอบอย่างสดใส

"ทำเอง?"

"ทำเองทุกอย่างเลยค่ะ กาแฟ ขนมหวาน เค้ก เบเกอรี่ ถ้าพี่ชอบของหวาน พี่ลองไปชิมได้นะคะ"

รดาพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงและภูมิใจ ชวนเชิญตามประสาแม่ค้า

"ถ้าว่างเดี๋ยวจะไป ชิม.."

ชายหนุ่มเน้นคำว่าชิม ให้หญิงสาวเข้าใจความหมาย ดูจากการแต่งตัวของเธอแล้ว เธอก็คงไม่ใช่ผู้หญิงที่ได้ยากแน่นอน เขาถูกใจในความสวยสดของรดาและเขาอยากได้

แต่หญิงสาวกลับไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไร รดาหันมายิ้มสดใสให้เขาแทน

"นี่ค่ะ ร้านนี้ ถึงแล้วค่ะ" รดาไม่ได้สนใจกับคำพูดชายหนุ่มเท่าไรเพราะเธอไม่ได้คิดว่าคนหล่อรวยขนาดนี้จะมาสนใจอะไรในตัวเธอ และคิดว่าที่ชายหนุ่มมาส่งก็เพราะเธอเป็นเพื่อนรักของน้องสาวเขาแค่นั้น

"จอดหน้าร้านได้เลยค่ะ"

"อือ"

"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"

รดากล่าวลาพร้อมยกมือไหว้พี่ชายของเพื่อนรัก เก็บกระเป๋าเตรียมจะลงจากรถ

"ขอเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหม" ควินตันเอ่ยถามรดาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"คือ..ห้องน้ำร้านมันเล็กนะคะ กลัวพี่จะไม่สะดวก" รดาตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา

"ไม่เป็นไร เข้าได้"

รดาชั่งใจคิดอยู่ชั่วขณะ เธอคิดว่าชายหนุ่มอาจจะอยากเข้าห้องน้ำจริงๆ เพราะเธอก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวของชายหนุ่ม และเธอก็ยังไม่เห็นชายหนุ่มได้เข้าห้องน้ำเลยตั้งแต่อยู่ผับแล้ว

"เข้าแปปเดียว เพนท์เฮ้าส์ฉันอีกไกล" ควินตันย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"งั้นก็ได้ค่ะ"

ชายหนุ่มหาที่จอดรถหน้าร้านหญิงสาว รดาเดินลงจากรถมาก่อนแล้วรีบไปไขกุญแจเปิดประตูให้ชายหนุ่ม หลังจากจอดรถเสร็จชายหนุ่มก็เดินเข้าร้านมาด้วยท่าทางนิ่งๆ สองมือล้วงกระเป๋า

"ห้องน้ำอยู่ทางนี้ค่ะ"

รดาบอกควินตันที่เข้ามาก็เอาแต่มองสำรวจร้านเล็กๆของเธอ ควินตันพยักหน้ารับรู้แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป รดาอาศัยจังหวะตอนชายหนุ่มเข้าห้องน้ำ เดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ไว้

ควินตันใช้เวลาไม่นานก็ออกมาจากห้องน้ำ ควินตันมองไปที่ร่างบางเธอนั่งกดโทรศัพท์อยู่ และบนตัวเธอก็มีเสื้อคลุมอยู่ ชายหนุ่มจึงคบคิดในใจ

'ใส่ทำไมวะ เดี๋ยวก็ถอด'

รดาเห็นชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำ เธอที่นั่งอยู่บนโซฟามือกดพิมพ์หาเพื่อนรัก พิมพ์ข้อความทิ้งไว้ว่าเธอถึงบ้านแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง พิมพ์เสร็จเธอก็วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ

"กลับเลยไหมคะ เดี๋ยวดาเดินออกไปส่ง"

"ยัง"

"พี่เอาอะไรอีกไหมคะหรืออยากดื่มอะไรไหม"

"เอา" ควินตันเว้นช่วงซักนิดเพื่อดูปฏิกิริยาของรดา ก่อนจะพูดต่อ

“เอาเธอ!”