บทที่ 27 บทที่ 27.

ดรุณนุชคุยโวอย่างสดใส อรุณนารีพยักหน้ายิ้มแย้มให้อย่างน่ารัก แม้ดรุณนุชซึ่งเป็นผู้หญิงด้วยกันยังอดที่จะหลงรักรอยยิ้มของหญิงสาวตัวเล็กบอบบางน่ารักตรงหน้าไม่ได้ เพราะมันช่างสดใส ดวงตากลมโตเป็นประกายเจิดจ้า เธอช่างเหมาะกับชื่ออรุณนารีเหลือเกิน สดใสน่ารักเหมือนยามเช้าที่แสนวิเศษ และดรุณนุชก็ได้แต่แอบหวั...