บทที่ 29 เดวิดมาหย่าร้างกันเถอะ

ชาร์ลส์หัวเราะเบาๆ ในลำคอ ก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มแล้วก้าวฉับๆ ตรงไปยังห้องน้ำ

หลังจากผ่านไปอีกรอบอย่างหนักหน่วง ในที่สุดชาร์ลส์ก็ปล่อยเธอไป

"เดี๋ยวฉันไปส่ง" ชาร์ลส์พูดขณะอัดควันบุหรี่เข้าปอด

"ไม่ต้องค่ะ ฉันกลับเองได้"

พูดจบเธอก็รีบจากไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ราวกับกำลังหนีจากสิ่งที่น่ารังเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ