บทที่ 11 ป่วย

ป่วย

“ก็ได้” พูดจบฉันก็เดินถือถุงคุกกี้ ขึ้นไปชั้นสองของบ้าน พร้อมกับเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน และนำกระปุกคุกกี้ไปวางไว้บนหลังตู้เย็น แล้วหันกลับมาทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างเหนื่อยล้า พร้อมกับหลับตาลงเพื่อหวังจะพักให้หายเหนื่อย แล้วค่อยไปอาบน้ำ

แต่พอหลับตาไปได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น

Rrrr...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ