บทที่ 55 คำปลอบโยน

“ตื่นแล้วเหรอคะคนเก่ง”

“.......” ตัวเล็กทำหน้างุนงงบิดขี้เกียจอย่างน่าเอ็นดู หันหน้ามองซ้ายมองขวา ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้แม่และจ้องหน้าพ่อที่นอนหลับอยู่

ข้าง ๆ

ตัวเล็กค่อย ๆ  พลิกตัวลุกขึ้น คลานเข้าไปหาพ่อ นั่งจ้องพ่ออยู่แบบนั้นแล้วหันมายิ้มตาหยีให้แม่

แปะ แปะ

ก่อนฝ่ามือเล็กจะฟาดลงที่แผงอกแกร่ง พร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ