บทที่ 49 ต่อไปเราไม่ต้องมาเจอกันอีก

ตอนนั้นเขายอมรับว่าโกรธจนเลือดขึ้นหน้า คนอย่างเขาสูงค่าจนเกินกว่าที่คนอย่างบัวบูชาจะปฏิเสธด้วยซ้ำ แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาปฏิเสธคนอย่างเขา

“บัว!!!”  เขาก้าวลงจากดาดฟ้ามาอย่างหัวเสีย ยั้งอารมณ์ไม่อยู่จนต่อยฝาผนังไปหนึ่งทีจนเลือดไหล เขาหยุดยืนอยู่ตรงบันไดทางขึ้นอยู่พักหนึ่งเพื่อระงับความโมโห ก่อนจะตัดสิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ