บทที่ 32 จุมพิตที่ลึกซึ้ง

“ขอบคุณค่ะ!”

จิณณ์ถือขวดเหล้าไว้ในมือ เล็งไปที่นิคส์ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วหมุนอย่างแรง

ขวดหมุนติ้วอย่างรวดเร็ว ในที่สุดปากขวดก็ชี้ไปที่นิคส์

“เย้!”

สมใจนึก

จิณณ์ยิ้มกว้าง “จริงหรือท้า!”

เธอพูดพลางยักคิ้ว มองไปยังแอนน์ที่อยู่ตรงข้ามอย่างหยอกล้อ ดวงตาเป็นประกาย ความคิดผุดขึ้นมาเต็มหัว

“ท้า!” นิคส์เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ