บทที่ 3 บทที่ 2
บทที่ 2
หลังจากวันนั้นเธอลาออกจากผู้จัดการธนาคาร งานที่เธอใฝ่ฝันอยากจะทำตั้งแต่เด็ก คนอื่นคงอยากเป็น หมอ พยาบาล แต่เธออยากทำงานที่ได้จับเงินเยอะ ๆ ซึ่งเธอก็ทำมันสำเร็จและมันก็กำลังจะไปได้ดี แต่พ่อก็ให้เธอลาออกซะนี่! แต่ก็ช่างมันเถอะ!
ถามว่าเป็นลูกมาเฟียไม่ได้จับเงินเหรอ? ได้จับสิ!! แต่เงินพวกนี้มันเงินสกปรก! เธออยากจะใช้เงินสะอาด ๆ ที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรง
แต่ในเมื่อตอนนี้เธอเลือกไม่ได้! เธอก็จะผลาญให้หมดเลยแล้วกัน! ถลุงใช้มันไปวัน ๆ จะกี่สิบล้าน...พ่อก็ไม่กล้าว่าเธอ!
“เอาหมดทั้งชั้นนี้” กระเป๋า HERMES New Collection 2020 เธอกวาดมาหมดทั้งชั้น ก่อนจะเดินเข้าร้านอื่นเพื่อชอปปิงต่อ
“ดื่มน้ำก่อนครับ” เธอที่เดินจนขาลากทั่วทั้งห้าง...เพียงพักและถอดรองเท้าส้นสูงออก รองเท้าแตะ Hermes สีครีม ก็ถูกสลับเปลี่ยนกับรองเท้าส้นสูง YSL แล้ว
“ขอบใจริค” เขามักทำเกินกว่าหน้าที่บอดีการ์ดเสมอ...เขาเป็นเหมือนเพื่อนและญาติเพียงคนเดียวในโลกใบนี้ที่เธออยู่
“มีคนตามครับ...” เธอพยักหน้ารับรู้ และแสร้งดูดน้ำจากหลอดและทำขวดน้ำตกพื้น ก่อนริคจะรวบตัวเธอกดหลังลงและวิ่งหลบออกทางด้านหลังห้าง
“ปัง!! ปัง ๆ ๆ” เธอกดกระบอกปืนพกขนาดพอดีมือแนบอก...เธอกำลังคันมือ คันเท้าอยู่พอดี
“ปัง!! ฟิ่ว ๆ ๆ” ริคยิงสวนออกไปและส่งสัญญาณให้เธอวิ่งไปที่รถ ตอนนี้คนของเรากำลังมา!
“มากเกินไปครับ!”
“งั้นแยกกัน” เธอเอ่ยอย่างไม่ทุกข์ร้อน ยิงสวนออกไปหลายนัดจนลูกปืนหมดแม็ก เธอขว้างปืนลงด้วยความหงุดหงิด!
“เอี๊ยด!!” ร่างบางวิ่งฝ่ากระสุนขึ้นหลังรถ! พร้อมกับชายฉกรรจ์นับสิบ อาวุธครบมือวิ่งสวนลงไป!
“พวกสวะ!!” เธอนั่งไขว่ห้างรอบนรถอย่างใจเย็น ก่อนจะเอาทิชชูเช็ดเลือดที่แขนอย่างไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกอะไร หากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงเป็นลมหัวฟาดพื้นไปแล้ว!
“ไปโรงพยาบาล!!” ริคที่วิ่งกระหืดกระหอบขึ้นรถมา เมื่อจัดการกับหนูท่อพวกนั้นจบ เห็นเลือดที่ออกที่แขนเธอก็รีบออกคำสั่งทันที!
“ไม่ต้อง!!” เธอเอาผ้าซับเลือดและหลับตาลง
“..........”
“มันแค่เฉี่ยว ช่างมันเถอะ!”
เสียงกระแทกของท่อนไม้ที่ฟาดลงตามลำตัวชายฉกรรจ์ ที่เพิ่งลงมาจากรถพร้อมเธอเมื่อกี้...เธอแสยะยิ้มและยกน้ำส้มขึ้นดื่ม มองภาพนั้นอย่างอารมณ์ดีขึ้นมาก...
“ฟาดมันอีก...อย่าให้โดนหัว เดี๋ยวมันจะตายซะก่อน”
“อั้ก ๆ ๆ ตึก ๆ ๆ ผัวะ! โผละ!!” พวกสารเลว!! มาช้า!! มัวแต่ไปมุดหัว! มุดรูกันอยู่ที่ไหน!!
“อะไรกัน...ออกกำลังกายกันครึกครื้น” เธอตวัดสายตามองหน้าคริสที่เดินเข้ามาในห้องซ้อมส่วนตัวของเธอ...
“ฟาดมันไป! จนกว่ากูจะบอกให้หยุด!” ชายฉกรรจ์ที่คุกเข่าเรียงกันอยู่ 4 คน...พวกนี้คือพวกที่ช้าที่สุดสินะ ส่วนคนอื่นที่บาดเจ็บเล็กน้อย คงโดนไม่มือ ก็เท้าน้องสาวเขาไปแล้ว แต่ที่นั่งอยู่ที่พื้นคือพวกที่ซวยมากหน่อย...
พี่ชายนั่งลงที่โซฟาข้างเธอ พินิจมองหน้าผู้หญิงที่เป็นน้องสาว...เธอที่ปากนิด จมูกหน่อย ดูภายนอกเธอเป็นคนที่น่าทะนุถนอม...แต่ดูเธอสิ! สั่งให้ตีคนจนเกือบตายแล้ว!
“จะกลับไทยวันไหน...” เธอไม่ละสายตาไปจากคนที่เธอสั่งให้ตีเลย ก่อนจะลุกขึ้นยืน ไม่ตอบคำถามเขาสักคำ
“ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!” เขาหลับตาและถอนหายใจออกมา...
“เลือดกูแต่ละหยด...มีค่ามากกว่าชีวิตพวกมึงทุกตัว! และครั้งหน้ามันจะฝังเข้าไปที่สมองมึงแทน!!” เขาหัวเราะในลำคอและมองน้องสาวตัวแสบ! ที่รับผ้าเย็นเช็ดมือจากบอดีการ์ดคนสนิท...เธอที่หันข้างและมองมาทางเขา
“น้องจะกลับอาทิตย์หน้า...จะไปด้วยกันไหม?” เขายกยิ้ม...แทนตัวเองว่า ‘น้อง’ แสดงว่าอารมณ์ดีมากแล้ว
“ไปทำแผลก่อนไหม...ตอนนี้” เธอยักไหล่
“ช่างมัน”
“เดี๋ยวเป็นแผลเป็นนะ...” เธอตวัดสายตามามองเขา...
“พี่เคยเห็นแผลเป็นฉันไหม?” เขาส่ายหัว…
“แค่รวย...ก็ไม่มีแผลเป็นแล้ว”
“อย่างว่าละเนอะ...ลูกรักพ่อจะใช้เท่าไรก็ได้” เขาเห็นการ์ดขนกล่องสีส้มหลายสิบใบขึ้นไปยังชั้นสองที่เธออาศัยอยู่ เธอหัวเราะเสียงแหลมและทิ้งตัวนั่งลงข้าง ๆ เขาหรี่ตามองเธอ...
“เปล่าเลย...” เขาหรี่ตามองผู้หญิงที่ยิ้มฟันเรียงตรงหน้า
“บัตรพี่ต่างหาก!” เธอวางบัตรสีทองไว้บนโต๊ะหน้าเขา ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและสะบัดก้นงอน ๆ เดินขึ้นบันไดไป
เขาหยิบกระเป๋าเงินออกมาเปิดดู...บัตรเขาจริง ๆ เธอเอามันไปตอนไหน!!
“รอบนี้กูโดนกี่ล้านวะเนี่ย!!!”
