บทที่ 110 Chapter 110

Chapter 110

แต่พอยิ่งเดินเข้าไปใกล้ ภัทรนันท์รู้สึกแปลกๆ เธอรู้สึกตื่นเต้นยามที่มองเห็นช่วงหลังของเขาที่เหมือนกับใครบางคนที่ตนไม่มีวันลบไปจากความทรงจำ เท้าทั้งสองข้างสั่นเทา หัวใจก็สั่นตามไปด้วย ยิ่งเดินเข้าใกล้สรีระของเขายิ่งคุ้นตา จนกระทั่งเขาหันหน้ามาทางเธอ วินาทีนั้นภัทรนันท์รู้สึกราวกับว่าลมหา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ