บทที่ 14 ถ้ำมอง

“อ่าส์ ซี๊ด นมน่าเลียโคตร ซี๊ด อ่าส์” แฟรงก์เห็นเต้างามอย่างเต็มตาก็รีบชักท่อนเอ็นเร็วขึ้นอย่างเมามันส์ ยิ่งเห็นเธอรู้ตัวเขาก็ไม่ได้หยุดเลยสักนิด แต่มันกลับตื่นเต้นแล้วกล้าที่จะทำต่อให้เสร็จสิ้น ใครบอกให้เธอมายั่วให้เขาอยากกัน

“กรี๊ด ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต” พลอยลดาด่ากราดออกไปก็เอามือกรอบกุมหน้าอกของตัวเองไว้ ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียงผ้าใบ แต่มันต้องใช้มือยันไว้ถึงจะลุกได้ เธอจึงเหลือมือเพียงข้างเดียวปิดบังหน้าอกของตัวเองไว้

แฟรงก์เห็นร่างบางทำท่าด่าเขาก็ยิ้มมุมปาก ก่อนจะลุกเดินไปที่ระเบียงแล้วยืนชักว่าวให้เธอดูแบบจงใจ ก่อนจะมองเธอพยายามลุกจากเตียงแล้วเอามือเล็กๆปิดนมไว้ ซึ่งมันก็แทบจะปิดอะไรไม่มิดเลยสักนิด

“อี๋ ไอ้โรคจิต” พลอยลดาพูดไปก็ลุกจากเตียงผ้าใบแล้วเอาชุดคลุมมาคลุมตัวเองทันที ก่อนจะทำยกนิ้วทำฟักยูใส่แฟรงก์อย่างไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้ จากนั้นเธอก็รีบวิ่งกลับไปที่ห้องทันที

ส่วนแฟรงก์เองก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาพอดี ก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างขำๆที่เขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่มันไม่จำเป็น แต่มันก็เพราะเด็กนั่นเองต่างหากที่มายั่วให้เขาอยาก เพราะฉะนั้นเขาก็ไม่ผิดที่จะทำแบบนี้ จากนั้นเขาก็ทำความสะอากน้องชายแล้วแต่ตัวใหม่อย่างหล่อเหลา ก่อนจะเดินไปคาะประตูเรียกพลอยลดาอีกครั้ง เพื่อนจะพาเธออกไปด้านนอก

“ก๊อกๆ นี่ยัยนมใหญ่ จะพาไปเที่ยว รีบๆออกมาหน่อย อย่าให้ต้องรอนาน” แฟรงก์พูดบอกไปก็นิ่งรอฟังคำตอบจากเด็กสาวที่อยู่ด้านใน

“ฉันไม่ไปกับไอ้คนโรคจิตแบบนายหรอก อย่ามายุ่งกับฉัน ไม่งั้นเรื่องวันนี้ฉันจะฟ้องพี่ฟรานกับพี่พิช” พลอยลดาขู่ไปก็นั่งทำหน้าโกรธอยู่ในห้อง แล้วตอนนี้เธอเองก็อายมากด้วย อายจนไม่กล้าไปไหนกับใครแล้วโดยเฉพาะเขาที่เป็นตัวต้นเหตุ

“เออๆ งั้นก็แล้วแต่ แต่ขอบใจนะที่ช่วยปลดปล่อยน้องชายวันนี้ นมใหญ่ได้ใจดี ฮ่าๆ” แฟรงก์พูดออกไปอย่างขำๆ ก่อนจะเดินไปอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งเด็กสาว อย่างเธอถือว่าโชคดีขนาดไหนที่เขาแค่มอง ถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้โดนเขาเอาบนเตียงไปไม่รู้กี่ยกต่อกี่ยก

“ไอ้บ้าแฟรงก์ ไอ้โรคจิต” พลอยลดาด่าออกไปอย่างโมโหอยู่ในห้อง ก่อนจะมานั่งทำหน้าเศร้า เธอไม่น่าออกไปเล่นน้ำเลย ไม่งั้นวันนี้ไอ้บ้านั่นก็ไม่มาทำอะไรแบบนั้นกับเธอ พลอยลดาคิดอย่างกังวลเพราะเขาก็เป็นน้องชายของฟรานติโน่พี่เขยของเธอเอง แล้วเธอจะไปกล้ามีเรื่องกับเขาได้ยังไงกัน เธอไม่อยากให้พิชชาภาต้องไม่สบายใจเพราะเธออีก แค่เรื่องจะย้ายที่พักก็มากพอแล้ว

พอตกเย็นพลอยลดาก็ออกมานั่งรอพี่สาวที่ห้องโถงในใจก็เหม่อลอยคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ แล้วก็ถอนหายใจอย่างเศร้าๆ จนกระทั่งพี่สาวเธอเดินออกมาทักเธอ

“อ่าวยัยพลอยทำไมมานั่งคนเดียว แล้วพี่แฟรงก์ล่ะ” พิชชาภาเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องโถงกลางบ้านก็เจอน้องสาวกำลังนั่งทำหน้ายักษ์อยู่ จึงเอ่ยถามออกไป

“ไม่รู้สิคะ ป่านนี้คงนอนอืดตายแล้วมั้งคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะยิ่งเธอนึกถึงตอนที่เขามาแอบมองเธอเล่นน้ำ แล้วเขาก็เล่นกับเจ้านั่นของเขา ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายเธอก็อดโมโหไม่ได้

“ยัยพลอย พี่แฟรงก์เขาแก่กว่าเราตั้งกี่ปี เคารพเขาบ้างสิเราน่ะ อีกอย่างต่อไปเราต้องอยู่กับพี่แฟรงก์ที่นี่ เพราะฉะนั้นเราต้องทำตัวดีๆกับพี่เขา เข้าใจไหม” พิชชาภาเอ่ยดุน้องสาวไปอย่างเตือนๆ เพราะยังไงแฟรงก์ก็อายุมากกว่าน้องสาวของเธอ

“เคารพคนแบบนั้นไปทำไมล่ะคะ พี่พิชรู้ไหมว่าอีตานั่นมัน” พลอยลดาที่โมโหอยุ่พูดออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะหยุดพูดไปเพราะกลัวว่าพี่สาวจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม ทั้งที่ในใจอยากจะบอกพี่สาวมากขนาดไหนก็ตาม

“ทำไม พี่แฟรงก์ทำอะไรเรา บอกพี่มานะ” พิชชาภาเริ่มทำหน้าเครียดแบบจริงจัง พร้อมกับจ้องมองน้องสาวอย่างจับผิด

“เปล่าค่ะ เขาก็แค่ชอบพูดกวนพลอยเฉยๆค่ะ เอาเป็นว่าพลอยจะไม่ยุ่งกับเขาก็แล้วกันนะคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปก็เมินหน้าหนีพี่สาว เพราะกลัวพี่สาวจะจับผิดได้ ขืนบอกไปตามตรงพี่สาวเธอคงจะต้องไปบอกพี่ฟรานติโน่ แล้วเดี่ยวสองพี่น้องนั่นก็ต้องมีปัญหากัน เธอไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งยากไปกว่านี้แล้ว เธอก็ต้องจบมันเอง

“สาวๆคุยอะไรกันอยู่ครับ ออกไปกินข้าวกันเถอะ” ฟรานติโน่เดินออกจากห้องมาก็เอ่ยพูดไปพร้อมกับเดินไปหาสองสาวที่นั่งอยู่ที่ห้องโถงของบ้าน

“หืมพี่พิช พี่เขยพลอยงานดีมากจริงๆค่ะ อิอิ หลานพลอยคงจะน่ารักมากแน่ๆเลย พี่พิชรีบๆมีนะคะ” พลอยลดาแอบกระซิบพี่สาวออกไปเมื่อเห็นพี่เขยใส่ชุดลำรองออกมาอย่างหล่อเหลา แต่ถ้าเทียบกับไอ้บ้านั่นก็หล่อกันคนละแบบ ฟรานติโน่จะหล่อแบบดุๆ แต่ไอ้บ้านั่นจะหล่อแบบเนี้ยบคุณชายๆ แล้วนี่เธอจะไปชมเขาทำไมกัน ยัยพลอยเอ้ย เขาพึ่งทำอะไรกับแกไว้ จำไว้บ้างสิ พลอยลดาคิดไปก็แอบด่าตัวเองอย่างไม่เข้าใจ

“เดี๋ยวเถอะเรา เงียบๆเลย” พิชชาภาดุน้องสาวแบบเขินๆก็ยิ้มให้ฟรานติโน่ไป ก่อนจะเดินเข้าไปหาเขา

“แล้วพี่แฟรงก์ล่ะคะ พิชยังไม่เห็นเลย” พิชชาภาเอ่ยถามออกไป เพาะเธอเองก็ยังไม่เห็นแฟรงก์ออกมาจากห้อง

“มันออกไปรอท้านอาหารนู้นแล้วล่ะ เดี๋ยวเราค่อยตามมันไปที่ร้านอาหารก็แล้วกัน พิชกับน้องพลอยไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวพี่จะพาไปดินเนอร์” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไป เพราะแฟรงก์ส่งข้อความมาบอกเขาก่อนแล้ว และวันนี้เขาก็นัดกันไปทานข้าวที่ร้านของแจ็คสันเพื่อนของแฟรงก์

“ค่ะ งั้นรอแปปนะคะ” พิชชาภาตอบไปก็จูงมือน้องสาวไปที่ห้องที่น้องสาวพัก พิชชาภาก็จัดแจงหาชุดสวยๆของตัวเองให้กับน้องสาวใส่ ส่วนเธอเองก็ใส่ชุดเดรสกระอกแล้วมีเสื้อคลุมสวยๆสีครีมทับด้านนอกไม่ให้โป๊ ส่วนน้องสาวเธอก็ให้ใส่ชุดเดรสสีแดงปาดไหล่นิดหน่อยให้ดูเซ็กซี่ เพราะพลอยลดาเองก็โตแล้วควรแต่งตัวให้เข้ากับบุคลิกของตัวเองที่มีอะไรดีก็ต้องอวดบ้างนิดหน่อย พูดง่ายๆก็คือแต่งตัวให้แรดบ้างนิดหน่อยให้พองามตามจริตของผู้หญิง

ด้านแฟรงก์ก็มาหาแจ๊คสันเพื่อนสนิทของเขาที่เปิดร้านอาหารอยู่ในเมือง เพราะไม่อยากจะอยู่บ้านเพราะกลัวจะอดใจตัวเองไม่ไหว จัดการยัยเด็กนั่นก่อน

“อ่าวไอ้แฟรงก์ ไหนบอกจะมาพร้อมเฮียฟรานไงวะ แล้วทำไมมาคนเดียววะ” แจ๊คสันเอ่ยถามออกไปเมื่อเห็นเพื่อนหนุ่มเดินเข้ามาในร้าน ก่อนจที่เขาจะพาเดินไปนั่งที่บาร์ในร้านเพื่อพูดคุยกัน

“ขี้เกียจอยู่ว่ะ น้องเมียเฮียแม่งน่าจับตอกอยู่ด้วย ขืนอยู่บ้านมีหวังได้เมียเด็กตามเฮียไปน่ะสิวะ” แฟรงก์เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มไปตามตรง เพราะเขาเองก็ไม่ได้จะปิดบังอะไรเพื่อนหนุ่มอยู่แล้ว

“ฮ่าๆ ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ฉันชักอยากจะเห็นน้องเมียของเฮียฟรานซะแล้วสิ จะสวยขนาดไหนถึงทำให้เสืออย่างแกต้องหนีมาถึงนี่” แจ๊คสันเอ่ยพูดไปก็ขำ เพราะแฟรงก์ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนตั้งแต่รู้จักกันมา มันจึงทำให้เขาอยากจะเห้นเด็กสาว

“ไม่ใช่แค่สวยโว้ย แต่แม่งน่ากิน น่าจับทำเมียสุดๆ ไม่น่าเป็นน้องเมียเฮียฟรายเลย ไม่งั้นป่านนี้เสร็จฉันไปนานละ เอ้อ” แฟรงก์เอ่ยพูดไปอย่างเสียดาย เพราะยิ่งเธอเป้นน้องสาวของพิชชาภา เขาก็คงทำเล่นๆกับเธอไม่ได้ เดี๋ยวมันจะเสียไปถึงคู่นั้นด้วย

“เอาน่า กินไม่ได้ก็หาเหยื่อใหม่สิวะ อย่างแกสาวๆเข้าหาอยู่แล้ว ไม่เชื่อก็ดูนั่น สาวในสต๊อกแกมานู้นละ ไวจริงๆ” แจ๊คสันเอ่ยพูดออกไปอย่างปลอบใจเพื่อนหนุ่ม เพราะรู้ว่าเพื่อนหนุ่มคงไม่ยุ่งกับน้องเมียของเฮียฟรานถึงได้หักห้ามใจตัวเองแบบนี้ แต่คนอย่างเพื่อนเขาก็มีสาวๆเข้ามาตลอดอยู่แล้ว อย่างเช่นตอนนนี้เซลิน่าคู่ขาของเพื่อนเขากำลังเดินตรงมาทางนี้แล้ว

“ฉันตามมาเองแหละ วันนี้ถ้าไม่ได้ลงกับใคร ฉันคงได้จัดการยัยเด็กนั่นแน่” แฟรงก์พูดจบก็หันไปมองนางแบบสาวนมโตหุ่นดีตามสเปคของเขา ก่อนจะฉีกยิ้มให้อย่างเจ้าชู้

“แฟรงก์ขา คิดถึงจังเลยค่ะ จุ๊บ สวัสดีค่ะแจ๊ค สบายดีนะคะ” เซลิน่าเดินเข้ามากอดแฟรงก์แล้วก็จูบเขาทันที ก่อนจะหันไปทักทายเพื่อนของแฟรงก์อย่างสนิทสนม เพราะเธอเป็นคู่ขาของแฟรงก์มานานจนรู้จักกับแจ๊คสัน

“ก็ดี งั้นคุยกันไปก่อนแล้วกัน ฉันจะออกไปรับแขก” แจ๊คสันตอบนางแบบสาวไปก็หันบอกบอกเพื่อนหนุ่ม แล้วเดินออกไปที่หน้าร้านเพื่อรับแขกต่อทันที