บทที่ 12 บทที่ 12

ดรัณเป็นคนแรกที่เห็น หากแต่หญิงสาวที่ยังมึนงงสติยังไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจากฤทธิ์ยาที่ยังคงออกฤทธิ์ เขายกร่างเธอขึ้นแล้วจับนั่งข้างๆ เหมือนตุ๊กตาตัวเบาหวิว ก่อนจะรีบร้อนรูดซิปกางเกงแล้วเปิดประตูลงจากรถโดยไม่ลืมหันไปคาดเข็มขัดนิรภัยรัดคนไม่มีสติให้อยู่กับที่

“เฮ้ย!!! หยุดนะ” เพราะโกรธเลยล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ