บทที่ 17 บทที่ 17

“เจอหน้าพ่อเลี้ยงก็ดีแล้ว ว่าจะออกไปหาที่ไร่อยู่พอดี”

แต่ยังไม่ทันที่พลับพลึงจะเอื้อนเอ่ย บิดาของเธอก็ออกมาจากด้านในเสียก่อน

“สวัสดีครับพ่อเลี้ยงรุ่งโรจน์” ดรัณยกมือไหว้คนที่เป็นพี่ชายของอิงฟ้าและเป็นบิดาของพลับพลึง

“มาที่นี่เพราะจะมาอธิบายหรือแสดงความรับผิดชอบกันล่ะ”

“อธิบาย? รับผิด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ