บทที่ 81 บทที่ 81

พลับพลึงขยับเข้าไปใกล้ประตูอีกนิด เธอยังไม่กล้ายื่นหน้ามองผ่านกระจกเข้าไป กลัวว่าจะทำใจให้อดทนต่อไปไม่ไหว แล้วเสียงหวานแหลมของลอเลนท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันกระชากใจสาวน้อยได้แรงพอดู

“อะแฮ่กๆ อุ๊ย!!!” เสียงกระแอมไออย่างคนสำลักน้ำ ก่อนเสียงอุทานแหลมเล็กจะตามมา พลับพลึงมองผ่านกระจกใสเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ