บทที่ 87 บทที่ 87

หลังจากผลัดกันอวยพรเสร็จแล้วพลับพลึงก็ประคองคุณย่าไปนั่ง โต๊ะหน้าสุดจัดไว้สำหรับเจ้าของไร่ทั้งสอง โต๊ะถัดมาก็เป็นของเครือญาติที่มีไม่มาก และโต๊ะหลังๆ ก็เป็นของบรรดาคนงานและครอบครัว

พลับพลึงยังคงนั่งร่วมโต๊ะกับทุกคน ขาดก็แต่ดรัณที่ยังไม่มารวมกลุ่ม งานวันเกิดของแม่ตัวเองแท้ๆ เขามัวไปทำอะไ...