บทที่ 109 พระจันทร์เลือด

เหล่าพรานที่รอดชีวิตต่างเฉลิมฉลอง โยนหมวกขึ้นฟ้าและดื่มเครื่องดื่มที่เหลือจนหมด ดวงตาที่กร้านโลกของพวกเขาเปล่งประกายด้วยความลิงโลดหลังรอดชีวิต

“เฮ้! เด็กคนนี้ช่วยเราไว้!” พรานคนหนึ่งซึ่งใบหูแหว่งไปครึ่งหนึ่งชี้มาที่ชาร์ลส์ เสียงแหบห้าวของเขาดังแทรกเสียงจอแจ “ถ้าเขาไม่สังเกตเห็นจุดอ่อนของพวกก็อบลินห...