บทที่ 22 บ้านเก่า

ทันทีที่ชาร์ลส์ก้าวเข้าไปในโถงทางเดินที่ก่อตัวขึ้นจากกระจก ทุกสิ่งรอบตัวเขาก็พลันเงียบสงัดลงทันที

ความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุดกลืนกินเขาทั้งเป็น มีเพียงไฟแสดงสถานะสีแดงดวงเล็กๆ บนเครื่องบันทึกเสียงของเขาที่กะพริบอย่างแผ่วเบาในความมืด ราวกับแสงริบหรี่ของหิ่งห้อยใกล้ตาย

หลังจากที่รู้สึกราวกับผ่านไปชั่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ