บทที่ 25 ความหวังต่อความสิ้นหวัง

ถ้าหากนี่เป็นฉากหนึ่งในหนังสยองขวัญ ชาร์ลส์ก็ควรจะขดตัวตัวสั่นอยู่ที่มุมห้อง กรีดร้องโหยหวน

แต่เขาไม่ได้ทำ

เขเพียงแค่ค่อยๆ ลุกขึ้นจากโถส้วม เดินไปที่ประตู แล้วแหย่นิ้วผ่านรอยแยกของประตูออกไป

ด้านนอก เพนนีร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด กุมดวงตาข้างซ้ายที่บาดเจ็บ

ชาร์ลส์ฉวยโอกาสนั้นผลักประตูห้องน้ำเปิดออ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ