บทที่ 30 งานเลี้ยงแมลงแช่แข็ง

ชาร์ลส์กระชากอบิเกลไปไว้ข้างหลังทันทีที่ได้ยินคำเตือนของเทมเพสต์ แล้วจึงกลับไปขุดคุ้ยอย่างบ้าคลั่งต่อ

ในไม่ช้า ปลายนิ้วของเขาก็สัมผัสได้ถึงลมที่พัดแผ่วเบาปะทะผิวหนังที่ถลอกปอกเปิก—เป็นดั่งคำสัญญาแห่งการหลบหนี เขาเดิมพันได้ถูกต้อง

หลังจากใช้เวลาอีกหลายนาทีข่วนทึ้งกำแพง ในที่สุดพวกเขาก็ทลายกำแพงคุกข...