บทที่ 34 ผู้หญิงที่ถูกแขวน

ในชั่วขณะนั้น กระแสลมอับเหม็นเน่าสายหนึ่งก็พัดเข้ามาจากทางระเบียง

ผ้าม่านสีชมพูเริ่มบิดตัวเร่าไปมาตามกระแสลมผิดธรรมชาติ—ไม่ใช่เหมือนผืนผ้าที่ถูกลมพัด แต่เหมือนเงื้อมมือล่องหนที่เอื้อมมาคว้าชาร์ลส์อย่างจงใจขณะที่เขาวิ่ง

"ไม่นะ! มันโดนตัวฉัน! มันโดนตัวฉัน!" ไรวัลกรีดร้อง "โจนส์ นี่มันไม่ใช่ผ้าม่าน.....

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ