บทที่ 40 วงกลมไม่มีที่สิ้นสุด

“ชาร์ลส์!”

เสียงร้องที่คุ้นเคยดึงสติเขากลับคืนมา

ห้องเก็บสมบัติยังคงเหมือนเดิมกับตอนที่เขาจากมา—ไม่มีแม่น้ำทองคำ ไม่มีอัญมณีลอยได้ ไม่มีเสียงกระซิบของเหล่าขุนนาง สิ่งที่เขาประสบมาดูเหมือนเป็นเพียงฝันร้ายยามไข้

ชาร์ลส์แตะหน้าผากตัวเองแล้วพบว่าชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ของเหลวสีดำข้นเหนียวที่มีกลิ่นเน่าเ...