บทที่ 70 ชื่อปลอม

"เราไม่มีเวลามาคุยเล่นกันหรอก" ชาร์ลส์ขมวดคิ้วแล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดไปพร้อมกับดีแลน

แบรนด์ยังคงอยู่ในล็อบบี้ พยายามติดต่อโลกภายนอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยวิทยุสื่อสารของเขา

เสียงที่ฟังคล้ายฝนตกหนักกระหน่ำใส่ผนังด้านนอก เสียงซ่าๆ นั้นทะลวงเข้าสู่แก้วหูของทุกคน

หมอกสีขาวบางๆ แผ่กระจายไปทั่วโถงทางเดินชั้นสอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ