บทที่ 17 ไม่จริงใจเลย

“เด็กน้อย? และเป็นผู้ชายอย่างนั้นรึ บัดซบ! มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นได้เยี่ยงไร ใครส่งตัวมันไปให้อ๋องแปด”

ฮวนซินรับรู้ได้ถึงโทสะองค์หญิง แต่นางจำต้องเอ่ยความจริง

“เกรงว่าสวรรค์เท่านั้นที่ล่วงรู้ เพราะเด็กนั่นหล่นมาจากฟ้าตกทะลุเกี้ยวอ๋องแปดเจ้าค่ะ”

พานซู่ลี่ปัดถ้วยน้ำชาและของหวานบนโต๊ะทิ้ง นางอยากรู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ