บทที่ 35 เป็นของข้าเถิด

“ร่างกายเจ้ามันฟ้อง ย่อมโกหกข้ามิได้”

เอ่ยแล้วก็ค่อยๆ เลื่อนมือมาที่หน้าท้องแบนราบของอี้เหริน แล้วต่อด้วยการพรมจูบ จูบในแบบที่ทำให้ร่างบอบบางสั่นสะท้าน และเผลอไผลใช้สองมือขยี้ผมยาวของคนหล่อเหลา

“อาเหรินนิยมความรุนแรงหรอกรึ”

“หะ หามิได้ ผู้น้อยเพียงแค่ บ้าจี้”

“น่าชังยิ่งนัก เจ้าทำให้ข้ามิอยากห่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ