บทที่ 117 117

“คุณโกหกผมมาตลอดรู้ตัวไหมดูจากสายตาเคยคิดว่าสักสามสิบหก ของจริงสามสิบแปดนี่”

จะเถียงหรือห้ามได้ยังไงเมื่อเผยอปากขึ้นทีไรเขาก็กดเรียวปากร้อนมาครอบทับริมฝีปากนุ่มเอาไว้ ได้ยินเพียงเสียงอู้อี้

เมื่อบราเซียตัวสวยถูกเขาถอดทิ้งขว้างลงข้างเตียง เสื้อยืดรัดรูปที่เธอสวมเอาไว้และถูกถลกรวบไว้บนเนินอกเขาก็จัดกา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ