บทที่ 149 149

“บุษลืมเรื่องสัญญาบ้าบอนั่นไปซะ แล้วจำใหม่ว่าต่อไปนี้ผมจะรักคุณคนเดียว คุณคือแม่ของลูกผมแล้วจะเป็นเมียคนสุดท้ายในชีวิตของผม ผมขอโทษในสิ่งที่แล้ว ๆ มา ผมรู้แล้วว่าเวลาไม่มีคุณกินข้าวไม่อร่อยเลย ไม่มีคุณผมหาอะไรไม่ค่อยเจอ ไม่มีคุณน้ำลายผมเกือบจะบูด ไม่มีคุณใจผมมันไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวอายุจะสี่สิบแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ