บทที่ 18 18

รินลณีมองภาพกะหนุงกะหนิงของเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ช่วยกันตัดเค้กบนเวทีและให้เสียดแทงใจนัก

“ฉันให้ยืมคุณพีแค่ชั่วคราวเท่านั้นแหละนังเลขากระจอก ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณพีจะรักแกจริง ๆ แบบที่เขาอ้าง” รินลณีกระดกไวน์แดงในมือผ่านลำคอระหงราวกับมันคือน้ำเปล่า คนที่ควรจะได้ตัดเค้กยืนเคียงกับเขาควรเป็นเธอหากวันนั้นเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ