บทที่ 44 44

ระหว่างที่นั่งรถมาด้วยกันพร้อมกับความอึมครึมเมื่อไม่มีใครเอ่ยปากขึ้นพูดก่อน มีแต่เสียงลมหายใจอุ่น ๆ สลับกันเข้าออกจนกระทั่งโทรศัพท์ของชลลัมพีดังขึ้น เขาจึงจอดรถและกดรับสายโดยที่ยังไม่ทันมองที่หน้าจอโทรศัพท์ว่าใครคือคนที่โทรเข้ามา แต่เสียงหวานใสที่ดังแทรกออกมาจากโทรศัพท์ คนความจำดีอย่างบุษบาบัณจำได้ท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ