บทที่ 68 68

“ผมก็อยากจะพูดรอคุณเว้นช่องไฟให้ผมพูดบ้าง”

บุษบาบัณยอมนิ่งสงบปากสงบปากสงบคำไม่เช่นนั้นโต้ตอบกันไปมานายดินน้องของเธอก็จะต้องอยู่ในตะรางนานขึ้นเท่านั้น

“ข้อเสนอของผมก็คือคุณช่วยท้องกับผมหน่อย!” เขาพูดน้ำเสียงราบเรียบราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา

บุษบาบัณตาค้างริมฝีปากเริ่มขยับแต่ค้างเอาไว้เพราะพูดไม่ออก แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ