บทที่ 25 25

แต่เธอก็ใจเด็ดเกินไปไม่ยอมพูดคำนั้นกับเขา ไม่ยอมเปล่งวาจาที่เขาขอ เธอยอมทิ้งลูกเมื่อทนมองหน้าคนใจดำอย่างเขาไม่ได้

ชีวิตของเด็กผู้ชายสองคน ไม่สามารถทำให้เธอผู้หยิ่งทะนงยอมสงบกับผู้ชายใจดำเช่นเขาได้

เธอจากเขาไปโดยไม่มีคำเอ่ยลา ข้าวของเงินทองที่เขาซื้อให้เธอก็ไม่ยอมเอาติดตัวไป มีเพียงสิ่งเดียวที่เธอน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ