บทที่ 99 99

พรชิตาลืมตาตื่น เมื่อรู้สึกว่ามีใครกำลังแตะที่แก้มของเธออย่างแผ่วเบา...

“คุณปราบ ! ” หญิงสาวอุทาน จะลุกนั่ง แต่เขาส่ายหน้าห้ามไว้

“ไม่ต้องลุกหรอก นอนต่อเถอะชีต้าห์” ปลายนิ้วอุ่นจัดแตะที่แก้มเธออีกครั้ง “ผมกำลังทายาให้น่ะ เป็นรอยแดงชัดมากเลยนะ...เจ็บมากใช่ไหม” ประภัทรถามเสียงอ่อน

“ก็เจ็บค่ะ ออกจะแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ