บทที่ 13 เมียพฤตินัย (125%)

“ยะ…อย่าหยุด…ฉันไม่ไหวแล้ว ได้โปรดเถอะ…” อ้อนรักเอ่ยปากวิงวอนเสียงสั่นระริก นัยน์ตาคลอเคล้าไปด้วยหยาดน้ำใสๆ อย่างสุดแสนทรมานกับการกระทำครึ่งๆ กลางๆ ราวกับจะแกล้งให้เธอแดดิ้นเสียให้ได้ มือทั้งสองไขว่คว้าหาคนที่อยู่เหนือร่าง ส่วนใบหน้างดงามทว่าแดงก่ำนั้นก็ส่ายสะบัดไปมาคล้ายสิ้นหวัง เธอตกเป็นทาสของความ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ