บทที่ 65 ไม่แยกจากกันไปไหน? (150%)

“ถ้าไปอยู่ฝรั่งเศส คุณต้องพาอ้อนกลับไทยบ่อยๆ นะคะ” หญิงสาวเอ่ยออดอ้อน แล้วล้มตัวลงนอนหนุนอกอุ่น โดยที่อีกฝ่ายวาดแขนกำยำมาตระกองกอดเอาไว้

“ได้จ้ะ”

น้ำคำเอาใจทำให้เธอยิ้มหวาน ก่อนจะถูไถใบหน้านวลกับแผงอกกว้างอย่างประจบ จนเซซาเรทนไม่ไหวต้องก้มลงจุมพิตศีรษะนุ่มสลวยครั้งแล้วครั้งเล่า

ไม่นานเสียงหวาน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ