บทที่ 70 ตอน พิศวาสท่ามกลางสายฝน/1

“ชิงหลิน เจ้างามเกินไปแล้ว ข้าทนไม่ไหวแล้ว”

ซุนเซิงหยัดกายขึ้นมองเรือนร่างงดงามขาวผ่อง ราวกับก้อนสำลีของหลิวชิงหลิน ดวงตาจับจ้องไปยังยอดทรวงสีหวาน สายตามองไปขึ้นไปยังใบหน้างดงาม แล้วจดจ้องที่ริมฝีปากก่อนจะสอดมือใต้ท้ายทอย บังคับให้นางเงยหน้ารับจุมพิตเร่าร้อนของเขา

“พี่ซุน อย่าเจ้าค่ะ...”

หลิวชิงหลิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ