บทที่ 51 จุดเริ่มต้น

“ข้าพระองค์น้อมรับบัญชาแม้จะดั้นด้นจนสุดขอบฟ้าก็จะหาสูตรยามาปรุงถวาย”

รอยยิ้มเยือกเย็นไม่ปิดบัง

“ข้าเพียงแค่ หยอกเย้าเจ้าเล่น เพียงแต่อยากรู้ว่าท่านเหตุใดจึงห่วงใยข้าหลวงหญิงนัก”

วาจาคล้ายจะหยั่งเชิง จับพิรุธจากคำพูด

“นางตัวคนเดียว ไร้ที่พึ่งพิง”

“เจ้าช่างรู้ดีว่าตัวคนเดียวไร้ที่พึ่ง”

หมอหลวงร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ