บทที่ 5 อดีตที่เคยพัง (100%)

เขาหลอกให้เธอมีความหวังกี่หน?

ปีก่อนอารญาเคยมีหวังว่าจะได้แต่งงานกับธีรเดช ฉะนั้นเธอจึงทึกทักเอาว่าเขาเองก็รักเธอเช่นกัน แต่อยู่ๆ ก็เหมือนโลกถล่ม เมื่อสาวน้อยผู้อ่อนเดียงสาดันไปเห็นภาพสวีตบาดตาของเขากับคนรัก ก็รู้ว่าเขามีแฟน แต่เขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของเธอ แถมอีกฝ่ายยังรับปากกับผู้ใหญ่ว่าจะแต่งงานกับเธอ จนเธอมโนไปไกลว่าเขาคงเลิกรากับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว ฉะนั้นพอมาเห็นภาพตำตาก็แทบช็อก สุดท้ายอารญาก็ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน แต่พอธีรเดชไปตามได้ไม่นานเธอก็ใจอ่อนยอมกลับมา เพราะคิดว่าเรื่องมันจะลงเอยด้วยการแต่งงาน แต่อยู่ๆ ท่าทีของอีกฝ่ายก็เปลี่ยนไป

อารญามารู้ความจริงทีหลัง ว่าพ่อของเธอกับพ่อของเขาต่างเป็นหุ้นส่วนในผับใต้ดินแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นแหล่งมั่วสุมอบายมุขทุกชนิด และที่เขาจำใจตกลงแต่งงานกับเธอก็เพราะไม่อยากดูแลผับดังกล่าว แต่ก็มีเงื่อนไขว่าจะแต่งงานกับเธอเฉพาะในนาม แต่สุดท้ายเรื่องแต่งงานก็ไม่เกิดขึ้น เพราะอยู่ๆ ตาของมนธิราคนรักของเขา ซึ่งเป็นคนมีเส้นมีสายเข้าช่วย จนผับเจ้าปัญหาปิดตัวลง  ความรักของเขากับแฟนแฮปปี้ แต่เธอกลายเป็นหมาหัวเน่า

ในเมื่อเข้าหาธีรเดชไม่ได้ อารญาเลยเปลี่ยนแผนมาดักรอมนธิราที่หน้าคอนโดหรูใจกลางกรุง เธอไม่สามารถเข้าไปรอด้านในได้ จึงยืนรออยู่แถวๆ หน้าทางเข้าจนขาแข็ง ได้แต่ภาวนาว่าโชคจะเข้าข้าง สวรรค์จะบันดาลให้เธอมีโอกาสได้พบและพูดคุยกับมนธิราบ้าง เธอแค่อยากขอร้องมนธิราเรื่องธีรเดชเป็นครั้งสุดท้าย หากไม่สำเร็จเธอก็จะทำใจยอมรับแต่โดยดี แต่ตอนนี้ขอแค่ให้เธอได้พยายามเต็มที่ ให้เธอได้รู้แน่ชัดว่าคนที่เธอจะสละธีรเดชให้จะรักเขาเหมือนดังเช่นที่เธอรัก ให้เธอได้แน่แก่ใจว่านับจากนี้เธอเลือกทางเดินไม่ผิด

ความรักทำให้เธอเป็นบ้า

และความรักก็ทำให้เธอเดินมาถึงจุดนี้

แล้วการรอคอยของอารญาก็สิ้นสุดลง เมื่อเห็นนางเอกสาวคนดังก้าวลงจากรถหรูตรงหน้าคอนโด และกำลังก้าวข้ามถนน คาดว่าอีกฝ่ายคงไปร้านสะดวกซื้อที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

“คุณมนธิราคะ เดี๋ยวก่อนค่ะ ฉันมีเรื่องอยากคุยกับคุณ”

อารญาสาวเท้าวิ่งตาม ขณะปากตะโกนเรียก ในจังหวะที่ร่างระหงของอีกฝ่ายก้าวไปยืนที่เกาะกลางถนน และเสียงของเธอก็ทำให้มนธิราหันขวับมามอง พอเห็นว่าเป็นอารญาสาวเจ้าก็ทำหน้าตื่น แล้วลนลานสาวเท้าก้าวข้ามถนน โดยไม่ทันระวังรถที่วิ่งตรงมาด้วยความเร็ว

“ระวัง!”

สาวน้อยร้องตะโกนเตือนเสียงหลง แล้วถลันตัวตั้งท่าจะไปดึงแขนอีกฝ่ายกลับมา แต่โชคร้ายที่เธอดันสะดุดเท้าตัวเองเพราะความเร่งรีบและร้อนรนจนเสียหลัก จากคิดที่จะดึง มือที่เอื้อมออกไปข้างหน้าจึงกลายเป็นผลัก ทำให้มนธิราล้มพังพาบไปกับพื้น หัวโขกถนน ส่วนเธอก็ล้มลงในท่าคุกเข่า พร้อมเสียงบีบแตรและเสียงเบรกยาวเหยียด

ปริ๊นนนนนน

เอี๊ยดดดดด!!!

“แม่ง! ข้ามถนนภาษาอะไรวะ! เดี๋ยวก็ชนตายห่าเลยนี่!”

คนขับกระบะแต่งทั้งคันลดกระจกลงมาตะโกนด่าทอด้วยถ้อยคำหยาบคาย ทำให้คนอารญาทำหน้าเจื่อน แล้วรีบลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ก่อนจะเดินกระเผลกไปดูมนธิรา ซึ่งนอนนิ่งไม่ไหวติง พร้อมกับคนที่เห็นเหตุการณ์เข้ามาช่วยหามออกไปจากถนน และเรียกรถพยาบาลโดยด่วน เพราะมนธิราสลบไป หน้าผากของหล่อนมีเลือดไหลออกมา

“ฉันขอโทษนะคะคุณมนธิรา ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่อยากจะคุยกับคุณ ไม่ได้มีเจตนาร้ายจริงๆ”

ระหว่างนั่งมาในรถพยาบาลอารญาก็จับมืออีกฝ่ายบีบเบาๆ พร้อมเอ่ยเสียงสั่นเครือ ทุกถ้อยคำที่หลุดออกมาจากปากสั่นระริกล้วนเป็นความจริง เธอก็แค่อยากขอร้องมนธิราให้เลิกยุ่งกับธีรเดช ซึ่งถ้าอีกฝ่ายไม่ยอมเธอก็จะยอมรับความจริง ไม่ได้คิดจะโวยวาย หาเรื่อง หรือทำร้ายร่างกายอีกฝ่ายแต่อย่างใด แต่ที่มนธิราวิ่งหนีไปแบบนั้นหล่อนคงจะกลัวว่าเธอจะระเบิดอารมณ์ออกมาเหมือนอย่างคราวก่อน และทำร้ายหล่อนเหมือนหมาบ้า

หลังจากส่งมนธิราเข้าห้องฉุกเฉิน ร่างบางในชุดนักศึกษาที่หัวเข่าถลอกมีเลือดไหลซิบก็ปฏิเสธที่จะทำแผล เพราะร้อนใจเรื่องอาการของมนธิรา เธอทรุดกายลงนั่งตรงเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉินอย่างหมดแรง

“เมื่อไหร่เธอจะเลิกระรานคนอื่นเสียทีอารญา”

น้ำเสียงขุ่นคลั่กด้วยแรงโทสะที่ดังขึ้นทำลายความเงียบอันแสนอึดอัด ทำให้คนที่นั่งเอามือกุมหน้าเงยขึ้นมองผู้มาใหม่ ก่อนจะละล่ำละลักเสียงสั่นเครือ

“อายขอโทษ อายไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”

“หึ! เด็กร้ายกาจนิสัยเสียอย่างเธอเหรอไม่ได้ตั้งใจ วันนั้นก็ว่าเธอทำตัวแย่มากแล้ว ซึ่งมันก็สมกับคนสิ้นคิดอย่างเธอ แต่ไม่คิดว่าวันนี้ถึงขั้นจะกล้าเอากันให้ตายไปข้าง ถ้ามนเป็นอะไรไป ฉันไม่เอาเธอไว้แน่!”

นั่นเป็นหนึ่งในประโยคยาวๆ ที่เธอเคยได้ยินจากปากเขาล่ะมั้ง นานๆ ครั้งธีรเดชจะพูดยาวๆ ได้ที

“พี่ธีฟังอายก่อนได้ไหมคะ อายไม่ได้…”

สาวน้อยวิงวอนทั้งน้ำตา ลุกเดินไปรั้งแขนของอีกฝ่ายเอาไว้ ทว่ากลับถูกเขาดึงแขนออกด้วยท่าทางรังเกียจ แต่เธอยังไม่ละความพยายาม ร่างบางโผเข้ากอดท่อนแขนกำยำ แต่ถูกอีกฝ่ายแกะออก พอไม่สำเร็จธีรเดชก็จัดการกระชากแรงๆ ซึ่งแรงต้านจากการเหนี่ยวรั้งของเธอก็ทำให้ร่างเล็กล้มลงไปกองอยู่บนพื้น

แล้วธีรเดชก็เค้นเสียงกระด้างติดจะเย็นชาใส่หน้า

“หยุดแก้ตัว! แล้วไปซะอารญา! จะไปตายที่ไหนก็ไป!”

น้ำคำผลักไสอย่างไร้เยื่อใยที่ได้ยินจากปากชายที่เธอรักและเทิดทูนว่าอึ้งแล้ว แต่ถ้อยคำสุดท้ายกลับทำเอาคนที่เพิ่งพยุงตัวเองลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลช็อกหนักยิ่งกว่า หัวใจดวงน้อยปวดแสบปวดร้อนจนเกินบรรยาย

เขาไล่เธอ!

เขาบอกให้เธอไปตาย!

มือที่ตั้งท่าว่าจะยื่นไปไขว่คว้าแขนกำยำเพื่อเว้าวอนอีกคราพลันตกลงข้างตัว น้ำตาเจ้ากรรมไหลพรากอาบแก้มนวลประหนึ่งทำนบเขื่อนแตก สุดท้ายอารญาก็ทำได้เพียงเดินร้องไห้คอตกจากมาอย่างเงียบๆ