บทที่ 21 ยักษาในราตรี (๒)

“ไอ้สาน อีสูรย์ ทิ้งนางไว้แลออกไปเสีย” หากแต่สุวรรณราพณ์ในยามนี้มิสนพระทัยเสียงครวญของนาง หันไปเพรียกชื่อของบ่าวของเธอและทหารผู้นั้นอย่างจิกหัว สะบัดหน้าด้วยสีหน้าดุกร้าวจนทั้งสองต้องล้มตัวลงหมอบกราบเหนือหัว แล้วกระถดถอยออกไปจากหน้าประตู

มธุรสที่ถูกทิ้งให้อยู่ลำพังกับชายผู้น่ากลัว ถูกฝ่ามือใหญ่หยาบก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ