บทที่ 44
วรรณกรรมไทย
ร่างกายใหญ่โตค่อยๆ สอดแทรกเข้ามา ส่วนปลายอันใหญ่โตในที่สุดก็ดันเข้าไปได้ด้วยความช่วยเหลือจากน้ำหล่อลื่น เซิงจือสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส ยกมือขึ้นทุบอกแกร่งราวกับหินที่อยู่ตรงหน้า
ไป่หลี่ซิ่นไม่สะทกสะท้าน กดร่างของเขาแนบสนิทกับแท่งกายอันใหญ่โต ลำต้นอันแข็งแกร่งค่อยๆ ดั...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
49. บทที่ 49
50. บทที่ 50
51. บทที่ 51
52. บทที่ 52
53. บทที่ 53
54. บทที่ 54
55. บทที่ 55
56. บทที่ 56
57. บทที่ 57
58. บทที่ 58
ย่อ
ขยาย
