บทที่ 1494

ทันใดนั้นก็เงียบไปอย่างน่าอึดอัดใจ

จากนั้นบริกรก็เสิร์ฟอาหารอีกจานหนึ่ง ทุกคนก้มหน้าก้มตากิน

ไม่นานอาหารเย็นก็จบลง เคอร์วินออกไปก่อนและตามด้วยเจสัน จากนั้นเพรสตันหนิงและคนอื่น ๆ ก็ยื่นฟ้อง

คืนนั้นมืดมากแล้วและไม่มีแสงจันทร์ หนึ่งสามารถได้ยินเสียงเบา ๆ ของคลื่นซัดชายฝั่ง

มันมืดมากจนหนิงมองไม่เห็นถนนอ...