บทที่ 173

ในไม่ช้า เจสันก็ขับรถมาหยุดที่หน้าอาคารอพาร์ตเมนต์ที่รชาอาศัยอยู่

รชามองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วเธอก็หันไปหาเจสันและพูดอย่างจริงใจว่า "ครั้งนี้ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณยังไงดี"

“ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องสุภาพกับผม” เจสันมองเธอแล้วพูดว่า

รชาพยักหน้า จากนั้นเธอก็ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วพูดว่า "ฉันไปล่ะ ลาก่อน"

เมื่อร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ