บทที่ 177

“ตื่นแล้วเหรอ”

ทันใดนั้น เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นที่หูของรชา เธอหันศีรษะและเห็นเจสันนั่งอยู่หน้าเตียงด้วยรอยยิ้ม

“คุณ...คุณมาที่นี่ทำไม” รชาพยายามอย่างมากที่จะจำ

เจสันรีบยกเตียงขึ้นและวางหมอนบนหลังของรชา

“คุณมีไข้สูงและร่างกายของคุณกระตุก โชคดีที่ผมมาเร็ว ไม่อย่างนั้นผลลัพธ์จะไม่เป็นแบบนี้” เจสันก็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ