บทที่ 238

หลังจากวางสายโทรศัพท์รชาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เป็นครั้งแรกที่รชารู้สึกว่าเธอขาดเจสันไม่ได้ ก่อนที่เธอจะรู้ตัวเจสันก็กลายเป็นกําลังใจของเธอ

รชาไม่มีเวลาคิดมากไปกว่านี้ เธอถือกล่องสินค้าสองกล่องและไปขึ้นรถบัส เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ห่างไกลเธอจึงไม่พบรถแท็กซี่เลย

รชาสวมแจ็คเก็ตดาวน์ถุงม...