บทที่ 547

ปรารถนาถูกคนเหล่านั้นชี้และเธอรู้สึกละอายใจยิ่งกว่าเดิม เธอเอื้อมมือออกไปและพยายามดึงมือจากรชา

รชาขมวดคิ้ว เธอรู้ว่าถ้ามันดําเนินต่อไปเช่นนี้แม่ของเธออาจตกลงไปในแม่น้ําถ้าเธอไม่ใส่ใจ

ครู่ต่อมารชาก็อยากจะปีนข้ามรั้ว "แม่ชีวิตยากและสั้นมากและฉันก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่เช่นกัน ให้ฉันตายไปพร้อมกับคุณ อย่างน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ