บทที่ 638

โคลอี้เงยหน้าขึ้นมองด้วยน้ําตาคลอเบ้าและพูดอย่างทุกข์ใจว่า "ทิโมธี เราอยู่ด้วยกันมาหกปีแล้ว ฉันเข้าใจว่าคุณปฏิบัติต่อฉันได้ดีเพียงใด ทําไมภคิณถึงมองไม่เห็นมัน? เขาไม่เพียง แต่กําหนดเป้าหมายคุณตลอดเวลาใน บริษัท แต่ตอนนี้เขายังตําหนิคุณต่อหน้าฉันด้วย ฉันกังวลมากว่าเราจะไม่เข้าหากัน!"

" โคลอี้คุณคิดมาก...