บทที่ 912

ฟอร์ดยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนรูปปั้นจ้องมองลิซ่าด้วยดวงตาที่ลึกล้ํา

ด้วยเหตุผลบางอย่าง หัวใจของลิซ่าก็เจ็บปวดเมื่อเธอเห็นการแสดงออกของฟอร์ด

ครู่ต่อมาลิซ่าหยิบตะกร้าผลไม้จากมือของเด็กชายตัวน้อยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ขอบคุณ"

"ยินดีค่ะ ลาก่อนนะครับ" เด็กน้อยยิ้มเล็กน้อยเผยให้เห็นฟันที่หายไปจากนั้นเขาก็หันหล...