บทที่ 13 13

“ผมรู้นะ”

“รู้อะไร”

“คุณหาทางหนีน่ะสิ”

“คุณมั่วแล้ว”

“รู้ไหมขวัญ...” เขาลากเสียงเล็กน้อย “เวลาคุณคิดอะไรน่ะ มันออกทางแววตาหมด ถ้าไม่อยากให้ผมรู้ทันความคิดคุณ คุณคงต้องไปควักลูกตาทิ้ง”

“ใครจะบ้าควักตาตัวเองทิ้งคะ” หญิงสาวมองค้อน ขณะที่เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอ

“ไปเลือกสักชุดสิคุณ ฝากของไว้กับพนักงา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ