บทที่ 31 31

‘คุณรันคะ ขอโทษเน้อที่จู่ๆ ก็หายไปโดยไม่บอกกล่าว เรื่องที่เกิดขึ้นก็ขอให้ลืมๆ ไปเถอะ ฉันเบื่อคุณแล้ว ไม่อยากแต่งงานด้วยเลยต้องหนี หวังว่าคุณจะหาเจ้าสาวคนใหม่ที่ดีกว่าฉันได้ในเร็ววัน

โชคดีนะคะ

บ๊ายบาย’

แค่นี้...? กระดาษแผ่นเบ้อเริ่ม แต่เธอเขียนหาเขาแค่สองสามบรรทัด แถมยังกวนประสาทเขาอีก กล้าเขียนได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ